چکیده ی مقاله:
به دلایلی چند،بحث از سیره‌ی سیاسی امامان شیعه علیهم السلام،کاری سخت و دشوار است.محدودیت و مهجوریت مباحث سیره‌ی معصومان علیهم السلام، ناهمسانی بهره‌وری از منابع فهم دینی،فقدان فراوانی و دقت در استناد به سیره،افزایش صعوبت درک و تحلیل سیره‌ی سیاسی از سیره‌ی اخلاقی و اقتصادی و…،عوامل دشواری بحث از سیره‌ی معصومان علیهم السلام،به ویژه سیره‌ی سیاسی آن حضرات علیهم السلام است.درعین‌حال در این نوشتار،به مؤلفه‌های اصلی سیره‌ی معصومان علیهم السلام،به نحوی منطقی و عقلانی پرداخته شده که این مبانی،وجهه نظر معصومان علیهم السلام قرار گرفته است.
1)لزوم مشروعیت قدرت حاکمیت،که در همین راستا،بخش عمده‌ای از موضع‌گیری و معارضات سیاسی آن حضرات علیهم السلام را می‌توان مورد تجزیه و تحلیل و بسط مفهومی قرار داد.
2)کاربرد قدرت حاکمیت در جهت اقامه‌ی حق و طرد باطل،که خود معرکه‌ای دائمی و بی‌پایان بین جناح حق،به رهبری امامان معصوم علیهم السلام،و جناح باطل،به رهبری غاصبانه‌ی ستمگران تاریخ بوده است،که البته برای حق‌گرایان،این موضع‌گیری‌ها سند قاطع و حجت شرعی است.
3)کاربرد قدرت و حاکمیت برای تحقق عدالت و نفی ظلم،که مقوله‌ی عدالت،به لحاظ مبانی نظری و عقلانی عامل حیات جوامع انسانی است و ادیان آسمانی،به ویژه اسلام،از رهبران تعهد گرفته است که در راستای تحقق عدالت و بسط ارزش‌ها تلاش نمایند.
4)تلازم قدرت سیاسی با اخلاق،نقطه‌ی برجسته‌ی اقتدار و حاکمیت، آمیختگی آن با اخلاق کریمانه و ارزشی است،که ملاک امامان شیعه علیهم السلام، در عرصه‌ی رهبری اجتماع آن بوده که قدرت سیاسی،منشأ نشر اخلاق متعالی دینی باشد.
5)قدرت بشری در پرتو قدرت الهی،مسأله‌ی دیگری که بر آن پای فشرده شده،آن است که لزوما باید قدرت الهی باشد و در طول آن بوده و مشروعیت خویش را از آن بگیرد. این‌ها نقطه‌ی تمرکز تلاش‌های سیاسی و الهی امامان معصوم شیعه علیهم السلام بوده است.
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات