صبح روز بعد یعنی روز یکشنبه 23/8/1395 هجری شمسی بعد از سلام به حضرت، راهی وادی السلام شدیم.
السلام علیک یا ابا الحسن
در بین راه موکب هایی به چشم میخورد که در تکاپو و جنب و جوش درست کردن غذا برای زائران بودند. به اخلاصشون واقعا غبطه میخورم. هر کدوم از این موکب ها ر که میدیدم پیش خودم زمزمه میکردم : من هیچی ندارم در راه حسین! من و کجا و این خادمان حسین کجا !!
ورودی وادی السلام. السلام علی اهل لا اله الا الله…
در بین راه مادرم میگفتن که” تمامی مومنین و مومنات بعد از فوتشون به وادی السلام می آیند!”
چقدر جالب !
پرچم لبیک یا زینب در ابتدای وادی السلام!
مزار طوسی
مزار شریف آیت الله قاضی
گنبدی که از دور مشخصه مقام صاحب الزمان هست. و خیلی از زائران به این مکان میرفتند. در مکان صاحب الزمان، روحانی ای با زبان فارسی در مورد مکان توضیح دادند: “این مکان مربوط به ملاقات های امام زمان با بعضی افراد و عبادت ایشون و… . هنگامی که صاحب الزمان عج ظهور کنند، این قسمت منبر ایشون برای سخنرانیشون میشود.”
بازگشت به حرم …
گنبد طلا در نمای روز. واقعا همه جورش خوشکله
آخرین شبی که در نجف ماندیم. گویا در این شب بمبگذاری کرده بودند. خواهرم صداش رو شنید اما ما گفتیم شاید صدای یکی از جرثقیل ها هست ! که بعد از اقوام شنیدیم که واقعا بمب گذاری بوده !! اونم در فاصله چند متری حرم !!!!
به مادرم گفتم که اگر از نجف بریم دق میکنم اما گوش نکردند و…
آخرین نظرات