دهه هفتادي

عمل به دانش

علم بدون عمل سودی ندارد؛ حتی علم با عمل هم دوام ندارد. برخی از علمای به نام، در پایان عمرشان مبتلا به فراموشی شده، علم خود را کم کم از دست می دهند و مصداق این آیه می شوند:《و منکم من یرد الی ارذل العمر لکی لا یعلم بعد علم شیئا》(نحل/70)؛ ولی عالمانی که به دانش خود عمل میکنند، بلکه می کوشند معقول را شهود نمایند، در حالت علم از دنیا می روند و با همین وصف نیز محشور می شوند؛ خلاف عالمان بی عمل که عوام می میرند و برزخ را به آسانی طی نمی کنند.

از امام صادق علیه السلام روایت شده است: برخی در قیامت، فقیه مبعوث می شوند؛ 《من حفظ من شیعتنا اربعین حدیثا بعثه الله عزوجل یوم القیامه عالما فقیها و لم یعذبه》(1). نیز در روایتی فرمودند: در قیامت به عالم گفته میشود که بایست، برای مردم شفاعت کن، به سبب تلاش برای تربیت خوب آنان که از خود نشان دادی؛ 《قیل للعالم قف تشفع للناس بحسن تادیبک لهم》(2) پیداست که عالمان قیامت، کسانی اند که در دنیا با اخلاص کامل به علم خود عمل کرده اند و ثمره ی آن این شد که خود را از عذاب رهانیدند و مردم را نیز شفاعت می کنند؛ چنان که در دنیا با سخن و عمل خود مردم را از جهنم رذیلت دور می نمایند.

منابع:

1- بحار الانوار، ج2، ص153.

2-همان، ص16.

3-آیت الله جوادی آملی، شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، چاپ چهارم، قم؛ اسراء، 1386.

تاسوعا؛ بزرگداشت اسوه رشادت و پایمردی

نهم ماه محرم، روز تاسوعا، منتسب به غیرت و ساقی دشت کربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع) است، تاسوعا بزرگداشت شهادت اسوه ایثار، ادب و دلاوری بزرگ مردی است که با گذشت بیش از هزار و چهارصد سال ، هنوز تاریخ، روشن از کرامتهای اوست و نام او با وفا و ادب و مردانگی همراه است.

نهم ماه محرم، روز تاسوعا، منتسب به غیرت و ساقی دشت کربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع) است، تاسوعا بزرگداشت شهادت اسوه ایثار، ادب و دلاوری بزرگ مردی است که با گذشت بیش از هزار و چهارصد سال ، هنوز تاریخ، روشن از کرامتهای اوست و نام او با وفا و ادب و مردانگی همراه است.
آن سردار فداکار با لبی تشنه و جگری سوخته، پا به فرات گذاشت، اما جوانمردی و وفایش نگذاشت که او آب بنوشد و امام و اهل ‏بیت و کودکان تشنه کام باشند، لب تشنه از فرات بیرون آمد تا آب را به کودکان برساند.
دستان ابواالفضل(ع) قلم شد و این دستها برای آزادگان جهان علم گشت و عباس آموزگار بی بدیل فتوت و مردانگی در تاریخ شد.
در این روز علاوه بر شهادت حضرت ابوالفضل(ع) وقایع دیگری نیز که متصل به حماسه عاشورا هستند، رخ داده است که یکی از آنها ورود شمر به کربلا است.
شمر بن ذی الجوشن که در دشمنی به اهل بیت پیش قدم تر از دیگران بود و با حرارت ویژه ای در واقعه کربلا حضور یافت، نامه شدید اللحن عبیدالله را در روز نهم ماه محرم به دست عمر بن سعد رساند و او را از منظور عبیدالله باخبر کرد.
پسر سعد که نسبت به صلح با امام حسین خوشبین و در این راه تلاش زیادی کرده بود، یک باره در برابر نامه عبیدالله قرار گرفت و راه گریزی برای خود نیافت. او یا باید با امام حسین نبرد می کرد و یا فرماندهی را از دست می داد و برای همیشه از دستیابی به حکومت ری محروم می شد.
پذیرفتن هر یک از این دو راه برای او دشوار بود، ولی حب ریاست و هوای نفس ، چنان بر وی غلبه یافته بود که بدون در نظر گرفتن قیامت و موقعیت دینی و اجتماعی امام حسین (ع) و قرابت وی با پیامبر، راه نخست را انتخاب کرد و با این نیت که می توان امام حسین را به شهادت رساند ولی پس از آن ، توبه کرد و در پیشگاه جدش محمد درخواست بخشش نمود، ولی اگر حکومت ری را از دست بدهد، هرگز به آن نخواهد رسید، تصمیم گرفت که فرمان عبیدالله را اجرا و با امام حسین به نبرد بپردازد. به همین جهت سپاهیانش را آرایش داد و آنان را آماده حمله کرد.

از امام باقر علیه السلام در کلیه زمینه های علمی، فقهی، کلامی، تاریخی و تفسیری، روایات فراوانی به دست ما رسیده است؛ از جمله آنها روایات و جملات آموزنده و پندآمیزی است که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

1- با منافق، به زبان بساز و محبت بی شائبه ات را نثار مؤمن کن، و اگر حتی با یک یهودی همنشین شدی با او خوشرفتاری کن.

2- مروت و جوانمردی این است که طمع نکنی، و الا خوار می گردی، و بخل نورزی، و الا ناسزا می شنوی، و نادانی نکنی، و الا سرکوب می‌شوی.

3- سه چیز از مکارم دنیا و آخرت است: بخشیدن کسی که به تو ظلم کرده، بخشش به کسی که با تو قطع رابطه کرده، و بردباری با کسی که با تو رفتار جاهلانه‌ای داشته است.

4- هر کس از کمک به برادر مسلمانش سر باز زند، گناه خواهد کرد و مجبور خواهد شد به کس دیگری کمک کند که دیگر اجری برایش نخواهد داشت. و هر کس از انفاق در رضای خدا بخل بورزد، مجبور خواهد شد پول بیشتری را در راهی پرداخت کند که خشم خدا را بر می‌انگیزد.

5- هر کس برای خود نصیحت کننده ای از درون خود قرار ندهد، پند و موعظه دیگران، او را سود نبخشد.

6- عالمی که از علمش بهره می گیرد، از هفتاد عابد برتر است.

7- خود فریبی این است که شخص، در مردم آنچه را که از دیدنش در خود کور است ببیند، یا در مردم عیب‌هایی را بجوید که خود، از ترکشان ناتوان است.

8-زبان، کلید هر خیر و شری است. پس سزاوار است مؤمن زبانش را محفوظ بدارد، همان‌گونه که سیم و زر را حفظ می‌کنند. رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:«خداوند رحمت کند مؤمنی را که زبانش را از هر شری باز دارد، که این به صدقه ای به خودش شبیه است.» سپس فرمود هرکس زبانش را محبوس کند، از گناه سالم می‌ماند.

9- به مردم بهترین کلامی را که دوست دارید به شما بگویند بگویید.

10- سلاح افراد پست، کلام زشت است.

11- ای طالب بهشت! چه طولانی است خوابت و چه کند است مرکبت و چه سست است همّتت!

12- به خدا قسم شیعه کسی است که تقوای خدا را پیشه کند و از او اطاعت نماید. شیعیان را از روی تواضع و خشوع و ادای امانت و کثرت ذکر خدا و نماز و روزه و نیکی به پدر و مادر و همسایگان و فقرا و ورشکسته گان و ایتام و راست‌گویی و تلاوت قرآن و حفظ زبان باید شناخت. آنان مورد اطمینان قوم خود هستند… هرگاه غضب کنند ظلم روا نمی‌دارند و چون راضی باشند، اسراف نمی‌کنند.

منابع:
بحار الانوار، ج 78، باب 22، صفحات 162 تا 190.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، حجت الاسلام قرائتی در برنامه ای با عنوان \"تشبیه همسر به لباس در قرآن\” که 20 خرداد برگزار شد، در بخشی از سخنانش اظهار کرد: حالا من که مسئول مملکتی نیستم. نه اختیار پول دارم، نه اختیار چیز دیگری. هیچ قدرتی هم ندارم. خدا هم کند که قدرت به دست من نیفتد. چون اگر من قدرت داشته باشم، دست به یک کارهایی می‌زنم.

یک سال بودجه‌ ورزش را حذف می‌کنم، همه‌ جوان‌های عزب را زن می‌دهم. جوان نان ندارد، خانه ندارد، زن ندارد، بچه ندارد، کلی خرجش می‌کنیم برود آن طرف دنیا بازی کند و برگردد. دختر از اینجا می‌رود ایتالیا کشتی بگیرد و برگردد. همینجا در کوچه‌ خودت با دختربچه‌ها کشتی بگیر.

یک کسی گفت: برویم همدان هفت متر می‌پرم. همینجا بپر ببینیم. این پولی که می‌خواهی خرج این دختر کنی، برود آن طرف کره‌ی زمین کشتی بگیرد و برگردد. جهیزیه‌اش را درست کن. ما در مملکت‌مان مشکل جگر داریم. لیسانس اوه… فوق لیسانس اوه… حجت الاسلام اوه… هر چه بخواهی داریم. آن چیزی که الان در مملکت ما کم است، جگر است.

وزیر به من می‌گوید: در تلویزیون بگو، مصرف آب کم بشود، نگران آب و جیره‌بندی آب و قحطی آب هستیم. گفتم: خوب نمی‌شود عوض اینکه به مردم بگوییم آب کم مصرف کنید، چمن را حذف کنید. سبزی بکارید. سبزی هفته‌ای یک بار دوبار آب می‌خواهد. چمن هر روز آب می‌خواهد. می‌گوید: یعنی در ادارات سبزی بکاریم؟ می‌گوید: زشت است. نمی‌شود. چرا نمی‌شود؟ آمریکا این کار را کرد. یک سال در آمریکا آب کم آمد، بخشنامه آمد چمن حذف، سبزی بکارید. منتهی ما فکر می‌کنیم اگر چمن بکاریم، روشنفکر هستیم، سبزی بکاریم، دهاتی هستیم.

تازه زنده‌باد دهاتی‌ها! دهاتی‌ها به گردن ما حق دارند. دهاتی تولید کننده هستند، شهری‌ها مصرف‌کننده هستند. دهاتی بر شهر ارزش دارد. ببینید ما جگر اینکه چمن را تبدیل به سبزی کنیم نداریم. طرح‌هایی باید باشد. یک نامه خدمت مقام معظم رهبری نوشتیم که برای ازدواج یک وزارتخانه درست شود. وزارت ازدواج.

ضرورت برنامه ریزی مسولان برای ازدواج جوانان

ازدواج مهم‌تر از ورزش است. ما وزارت ورزش داریم، وزارت ازدواج هم باید داشته باشیم. پنجاه شصت قفل به ازدواج خورده است که این قفل‌ها را غیر از عزم ملی نمی‌تواند باز کند. همه گیر کرده‌اند. کار فکری می‌خواهد، کار فرهنگی می‌خواهد. کار اعتقادی می‌خواهد، کار اقتصادی می‌خواهد. کار مسکن می‌خواهد. کار اشتغال می‌خواهد. اشکال دارد که بعضی از درس‌های آموزش وپرورش حذف بشود؟ به جایش یک شغل یاد بگیرند. دیپلم ما در این دوازده سال یک هنری یاد بگیرد؟ دانشگاه ما هم در این چهار سال یک هنری یاد بگیرد. منتظر استخدام نباشند، استخدام نیست، نیست، نیست. یک بار دیگر نیست، نیست، نیست، استخدام نیست.

من سی سال معاون وزیر آموزش و پرورش بودم. سه تا هم بچه‌ لیسانس دارم. یکی از آن‌ها را هم استخدام نکردند. استخدام نیست. خانم‌ها بروید و یک چیزی یاد بگیرید. هی لیسانس، لیسانس، لیسانس، حال ندارد کار کند، کار هم بلد نیست کند. ازدواجش عقب می‌افتد، سر سفره‌ پدرش می‌نشیند. افسرده می‌شود. گناه می‌کند، غصه می‌خورد.

همه‌ مشکلات برای این است که این جوهر نیست. کار نمی‌تواند بکند. دوازده سال جوان در اختیار آموزش و پرورش است. یک هنری یاد بگیرد. حالا هر هنری که دوست دارد. اگر هر دیپلم ما یک هنر داشت و هر لیسانس ما دو هنر داشت، انقدر کارها گیر نمی‌کرد. کارهایی که گیر کرده است، از بی‌عرضگی ماست.

منبع :
avayejonoob.com

شوخى زن و شوهر با رضایت خداوند

سمان فارسى حکایت نماید:

روزى حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه علیها بر پدرش ، رسول خدا صلّلى اللّه علیه و آله وارد شد.

وقتى رسول خدا چشمش بر چهره فاطمه افتاد، او را گریان و غمگین دید، به همین جهت علّت را جویا شد؟

حضرت زهراء سلام اللّه علیها در پاسخ پدر اظهار داشت : اى رسول خدا! روز گذشته بین من و همسرم ، علىّ بن ابى طالب علیه السلام جریانى اتّفاق افتاد که با یکدیگر ضمن صحبت ، شوخى و مزاح مى کردیم و من جمله اى را به عنوان شوخى به شوهرم گفتم ، که موجب ناراحتى او شد.

ادامه »